het verhaal

"… en toen schiep Hij de mens. De mens was erg onzeker in zijn nieuwe omgeving. De mens was zo onzeker dat zijn onzekerheid al snel evolueerde naar angst."

Of beter …

"… en toen schiep Hij de mens, en er was angst! Dat maakte de mens erg onzeker."

Angst voor de onvoorziene gast, onzekerheid over je 'IK' in het verloop van het gesprek. Onzekerheid over de reactie van de groep op een mop, angst om de pointe te verkloten. Angst voor de seksuele fantasie, onzekerheid over de eigen verlangens. Onzekerheid over een geamputeerde borst, angst voor impotentie. Angst voor het onbekende, onzekerheid over de toekomst.

Angst … onzekerheid. Onzekerheid … angst.

Dit 'de kip of het ei' - verhaal is de basisgedachte van KVETCH. Berkhoff ridiculiseert deze gedachte op een soms boertige maar bij wijlen vertederende, passionele wijze. Dit contrast vormt de schoonheid van dit stuk dat voor mij de theaterversie is van 'De schreeuw' van Edward Munch.

Het verhaal van het stuk is eerder van ondergeschikt belang. Het is een middel, geen doel. Het is het doek van Munch waarop een diepgewortelde oeremotie komt te staan. Angst … onzekerheid. Onzekerheid … angst. Met schichtige gedachten als penseeltrekken geven de acteurs vorm aan hun personages. Hilarisch, passioneel, maar ook angstig … en onzeker.

Gezien de expliciete taal in dit stuk zijn deze voorstellingen niet geschikt voor een jeugdig publiek.

de acteurs

David Willems, Wim Huybreghs, Tine Wijnants, Chantal Leblanc en Frans Pierson.