het verhaal

Wanneer u naar een toneelstuk gaat kijken, verwacht u zich meestal ofwel aan een verhaal ofwel aan een of ander modern stuk waarin er vooral emoties en indrukken overgedragen worden maar waarin het plot minder voor de hand liggend is.

“Almost, Maine” is geen van beiden en doet nog het beste denken aan de film “Love, actually”. “Almost, Maine” is immers een verzameling van negen mini- toneelstukjes en drie overkoepelende vertellingen (een proloog, interloog en een epiloog) over liefde en verlies. Alle stukjes spelen zich af in Almost, een imaginair maar hoogst plausibel pittoresk, afgelegen gehucht in het noorden van de staat Maine. Die locatie en het universele thema van de liefde zijn bijna het enige wat de negen stukjes aan elkaar bindt.

U ziet negen koppels op een koude, heldere vrijdagnacht midden in de winter die het noorderlicht bekijken. Ieder koppel bereikt een cruciaal punt in de zoektocht naar de liefde. Maar omdat de liefde zo complex is, moeten alle betrokkenen goed op hun tellen passen. Eén verkeerde handeling of uitspraak kan determinerend zijn voor het verdere verloop van de relatie. De minste twijfel, een foutief geïnterpreteerde handeling of een verloren kans kan alles om zeep helpen. Langs de andere kant kan een gegrepen kans, een weloverwogen uitspraak of een tedere handeling het ultieme geluk opleveren.

In de proloog lijkt het erop dat het mannelijk personage weinig succes heeft in de liefde. Zittend onder een prachtige winterhemel, naast een lieve vrouw die hem graag ziet, verkwanselt hij zijn kansen op romantiek en eindigt hij alleen op de scène, onder een winterhemel die er nu eerder alleen koud en dreigend uitziet.

Hij was er nochtans bijna. Maar niet helemaal.

De andere afzonderlijke stukjes volgen allemaal een soortgelijk intrigerend en origineel patroon. In een volgend stuk zien we bijvoorbeeld een vrouw die naar Maine is afgereisd met haar gebroken hart in een zakje. Ze gelooft dat ze in het noorderlicht contact kan maken met de ziel van haar recent overleden echtgenoot, van wie ze gescheiden leefde, en hoopt zo afscheid te kunnen nemen. In Almost ontmoet ze een klusjesman, die naar haar verhaal luistert en op slag verliefd wordt op de vrouw. Samen kijken ze naar het noorderlicht en zo slaagt ze erin afscheid te nemen van haar gebroken huwelijk. De klusjesman herstelt haar gebroken hart, waardoor beide personages opnieuw de liefde vinden. Een liefde die er bijna niet geweest was, mocht de vrouw niet naar Maine zijn afgezakt.

In andere stukjes proberen koppels uit elkaar te gaan, maar lukt dit niet.

Of ze ontdekken dat ze elkaar jammer genoeg niet meer graag zien. Of tegen beter weten in realiseren ze zich dat ze elkaar wel degelijk nog graag zien.

Dit is een lief, geestig, gevat, origineel en verrassend stuk. Een must-see volgens de vele enthousiaste toeschouwers van de laatste jaren overal in de Westerse wereld.

U ziet de liefde zoals u ze nog nooit zag, in al haar facetten. En zeg nu zelf, wat is er universeler dan de liefde?

de acteurs

Liesa Verbiest, Elise Linsen, Véronique Van Lembergen, Jasper Driesmans, Frans Pierson, David Willems.